مأساة الفرار

انا المسجونُ فى قصرى



انا المصلوبُ فى عصرى


سقيت الارض امطارا


وجفت بعدها مصرى


وكلماتٌ بغايتها



كسيف بات فى خصرى


الا فلتشهدوا حتفى



فقد زاغت رؤى بصرى


اقيلوا فوق جثمانى



من الاصباح للعصر


الا فلتعلموا انى



انا المهزوم فى نصرى